ای همه خوبی تورا   از تو گرایی گرا 

                      ای گل دربار ما        پس تو کجایی کجا 

                   سوسن با صد زبان    از تو نشانم نداد 

                 گفت رو از من محو    غیر دعا و ثنا  

                سرو اگر سر کشید    در قد تو کی رسید؟؟ 

              نرگس اگر چشم داشت  هیچ نوید او تورا 

             هر طرفی صف زده   مردم دید و دده 

           لیک در این میکده    پای ندارند پااااا

              از کرمت من بناز   می نگرم در بقا  

                 کی بفریبد شها    دولت فانی مرا  

               ای ک بهنگام درد    راحت جانی مرا

               وی که به تلخی فقر    گنج روانی  مرا 

             سجده کنم من بجان  روی نهم من بخاک 

            گویم از این ها همه   عشق خدایی مراااا 

         (( هر نفس آواز عشق   می رسد از چپ و راست

          ما به فلک میرویم عزم تماشا که راست ؟

           ما به فلک بوده ایم    یار ملک بوده ایم   

          باز همانجا رویم جمله که آن شهر ماست)) 

         گوهر پاکی از کجا    عالم خاک  از کجا 

        از چه فرود آمدید   بار کنید این چه جاست 

      (( بخت جوان یاد ما   دادن جان کار ما

       غافله سالار ما      فخر جهان مصطفی ست ))

                       00000000000000000

                   ابیات در گیومه از ؛ مولانا